آخرین نوشته ها

فراشعری در آکادمی عریانیسم از بانو مهسا جهانشیری، متولد ۱۳۶۶، تربت حیدریه

      «گره کور»     «دلتنگ می­ شوم تو را میانِ… شاید هست و نیست خود.» «باورِ نبودنم راحت است تو را.» «در ابعاد یک غروب حجمی مقابلِ دیده ­ام…»   نگاه                        نگاه   عدم   نگاه                         نگاه. «تار نبین تارهای تنیده بر رفتنم واضح…» از خود …

ادامه نوشته »

فراشعری در آکادمی عریانیسم از بانو ثنا صمصامی، متولد ۱۳۶۵، ایذه

    «آتشکده­ ی خاموش»     هو .    و .       و .          و و باد ناگهانی­اش را عارض بر کلمه­ ها «و متن؟!» «ختم به …. خواهد شد.» □□□   موهایش در ارتفاع شانه‌ها «جوانه‌های هرسلول» «روی؟!» «قربان! حوالی سرزمین ساده‌ی سرش…» «وای سرم!» چند میگرن کم­تر به تزریق …

ادامه نوشته »