خانه / کارهای عریانیستی / شعر فراگفتار ۴ (ژانر زبانه)، به قلم عاطفه عسگری

شعر فراگفتار ۴ (ژانر زبانه)، به قلم عاطفه عسگری

 

 

شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.

 

از مجموعه‌ی شعر «زبانه‌های عاشقانه»:

 

کوه دارد می­خراشد

قلب عاشق تیشه به دست را

که تیشه می­زند

بر ریشه­ ی درختی که

با دست­ های شیرینش

هیچ­گاه کاشته نشد

چند دختر جوان

سفره انداخته­ اند

پای کوه

و «شیرین، شیرینم، شیرین گِش کَسِم»[۱] را

هم­ آواز شده ­اند

نمی­دانم

روح کوه­کن زخمی

حلول کرده در این شعر

یا صدای دخترکان

کلماتم را

به رقص درآورده ­اند

هرچه باشد امروز

هوای بیستون

طمع شیرینی دارد.

——————

 

۱٫ترانه­ ای کردی

درباره ی هنگامه اهورا

شاعر و داستان نویسِ عریانیست، عضو مکتب اصالت کلمه و دایره ی مطالعاتی قلم، مسئول روابط عمومی اصالت کلمه و دانش آموخته ی رشته ی مترجمی زبان انگلیسی

همچنین ببینید

غزلواژه ی (۳) به قلم هنگامه اهورا

  غزلواژه سبکی پیشتاز در غزل دهه­ ی هفتاد است که به پیشنهاد آرش آذرپیک …

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *