شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی همافزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دههی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایهگذاری شد.
جاده چکه چکه
میبارد بر آسمان
روزنامههای خیس
پر میشوند از خبرهای بارش
جاده و مسافران گم میشوند
در ازدحام چمدانهای خالی
و قطار آویزان از ریلها
کوپههای خالی را شماره میزند.