شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی همافزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دههی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایهگذاری شد.
به نقل از کتاب «واژهها از زبان گریختهاند/ یک رخداد از زاویهی چند کاراکتر دستامدهای شعر مرکزافزای ایران» به قلم آرش آذرپیک و ستی سارا سوشیان صفحهی ۲۷۱ تا ۲۷۵:
بخش اول) خوانشی از مانیفست شعر فراگفتار در دهه۷۰
شعر فراگفتار همگرایی شعر بیان و زبانی در دهه ۷۰
دو جبهه و اردوگاه شعر بیانی و زبانی در برابر هم قد علم کرده بودند و رایت برافراشته بودند اما کدام یکی سخن راستین شعر را بیان میکند؟
حقیقت ادبیات و هنر شعر با کدام یکی از این دو اردوگاه است؟ از نیمه ی دوم دهه ی ۷۰ جریانی رخ نمود که در نهایت در ۳۰ امرداد ۱۳۸۰ مانیفست آن در یک نشریه ی محلی منتشر شد، اگرچه اشعار و نمونه های آن در بسیاری از مجلات معتبر کشور انتشار یافته بودند و مورد پذیرش قرار گرفته بودند.