مکتب اصالت کلمه کانون جهانی یاران مکتبی استاد آرش آذرپیک
نوشته های مرتبط
??? جنبش مرکزافزایان ایران/ نشریه‌ی تک‌برگی (ویژه‌نامه‌ی شعر دال)
زیر نظر اندیشکده‌ی جهانی کلمه‌گرایان ایران
شماره‌ی دوازدهم/ سال اول/ چهارشنبه ۱۴۰۰/۱۱/۶
.
سردبیر و مدیر مسئول: سِتی سارا سوشیان
.
??? راه‌های ارتباطی:
www.orianism.com
[email protected]
telegram:@setisarasooshiyan
با آثاری از :
دکتر آسو اوستا
آریو همتی
سِتی سارا سوشیان
مهری اکبری
مصطفی مستور
لیلا فرجامی
رضا اسماعیلی
آریو همتی:
من آریو همتی!
یک عریان‌اندیش هستم
این صرفا
یک شعر دال است
زبانه می‌کشد
تعشق قلبم را
به تک تک لحظات معشوقه‌ای که خودش را گم شده/ نشده/ شده‌ام
نمی دانم!
فقط دست در جیب بارانی
روی دست… بسیار حادثه بود لمس آن سوختنی
«چه کسی سوخت؟»
«آقای عاشق»
«وای خدای من…»
«آرام باش این فقط یک شعر دال است»
«یعنی شعر تمام!؟»
«واقعیتش را بخواهی، هنوز از شعر بوی قلم آریو می‌آید و این یعنی مؤلف هنوز در ساحت تغزل است…
آسو اوستا:
دیشب
فرشته‌ها را دیدم
بهشت را
از حیاط خانه همسایه
جمع کردند و بردند.
بچه‌ها گریه می‌کردند
قلب پدر شکسته بود
و متن بوی الرحمن می‌داد.
مصطفی مستور:
دیشب مادرم گفت
تو از دیروز فرو رفته‌ای
در کلمه‌ای انگار
در عین
در شین
در قاف
در نقطه‌ها….
سِتی سارا سوشیان:
از بهار تو
چند سطر فقط
مانده
یاللعجب
تمام سال
با همین چند سطر
گل کرده
حرف من
بین عاشقان شهر.
رضا اسماعیلی:
لیلی…
نامت را
بر سینه‌ی کاغذ نوشتم
مجنون شد!
مهری اکبری:
در شعر من
هر آن‌چه سیب است
عاشق است
تنها درخت
از سطر ناگهان رفتن
افتاد.
لیلا فرجامی:
مثل آهی که نخستین حرف انسان بود
مثل راهی که بی سفر
تو را می رسانَد
و آینه‌ای که بی‌چشم
تو را می‌بیند.
مثل هر بوسه‌ای
که کودکی می‌زاید
به نام تنهایی
مثل آهی که نخستین حرف انسان بود
و آخرین حرفش
کوتاه‌ترین جمله‌ها شدیم
و دیگر به هیچ زبانی
تکرار نگشتیم.
