مکتب اصالت کلمه کانون جهانی یاران مکتبی استاد آرش آذرپیک
نوشته های مرتبط
بازداشت
زندگی
سیاه
رصد می کنم پیله ی پروانه مرده را
قهوه
دود
زنی آبستن هوس
زیر پوسته ی آژیرهای نعره کش
جلسه ی اول
-مادر…
-منهای حال خوب روزهایم
کمی حرف اضافه می چکد ازلب هایم
-دختر جانم …
چشم زخم خورده ای
تخم مرغ کو؟! کجاست؟
تنفس
-من…
-خدا با من است بی دغدغه
(پروانه در پیله)
-پس کدامین سطر جامانده خدایت؟!
صدور حکم
پاهایم زخم
برهنه از خیال توفان
-زنجیر
خاک
سنگ
(خون و آه)
سقوط!
-تسلیمم
-پرچم سفیدت کو؟
تجدیدنظر
-معصوم است
دخترم
-نه…
لکه ی گناه بر دامنش
-بخشش جایز نیست
مفسد است سنگسار
سلول انفرادی
۱- دشمن خونی
روبه رو
۲- فشارخون آفتاب
رو به پایین
کمی زخم زبان ممنون…
دیوارهای خاکستری
هجوم تکرارها
پروانه بیمار
اجرای حکم
-رؤیای مه آلودم
-آغوش شیشه ای
پروانه ای در قبر
-خودکار قرمزم
-کو؟! کجاست؟!
-خون می کشم روی زندگی
وقتی که مرده است
پروانه در حسرت پرواز
-چه قدر همه جا روشن است…
آری
بعد از هر مرگی آفتاب نخواهد مرد.
-من؟!
-پروانه ها را می بینی؟!
و دیگر هیچ.
