مکتب اصالت کلمه کانون جهانی یاران مکتبی استاد آرش آذرپیک
نوشته های مرتبط
شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.
به نقل از کتاب «واژه‌ها از زبان گریخته‌اند/ یک رخداد از زاویه‌ی چند کاراکتر دستامدهای شعر مرکزافزای ایران» به قلم آرش آذرپیک و ستی سارا سوشیان صفحه‌ی ۲۷۱ تا ۲۷۵:
بخش پنجم) شعر جامع دارای دو ساحت نگرشی و استایل زیست شاعرانه است:
فرادیدگاه نگری: دیدگاهی ست فرارونده در برابر جهان پساگرای پست مدرن ها و نئوگرای مدرنیستهای آن زمان و امروز. فرادیدگاه نه برون دیدگاه نگریست در ساحت علم و سیستم یعنی نگریستن از برون به یک سیستم برای نقد آن بلکه فراروندگی برای رسیدن به جایگاه جامعیت تمام گفتمانها و نحله ها و سبکهای ادبی در تمام جهان زیستی و زیست بوم جهانی شعر است. دهکده جهانی شعر آنگاه رخ میدهد که به فرادیدگاه برسد، فرادیدگاه کدخدای این دهکده نیست بلکه جایگاه مقام جامع وجودی تمام ساحتهای مکشوف شگردها و کارکردهای ادبی و تمهیدات و امکانات زبانیست. فرادیدگاه برای نخستین بار در جهان فلسفه، هنر و ادبیات در دهه ی ۷۰ در دبستان ادبی فراگرایی اعلام ظهور و نمود و حضور می کند و پس از آن بسیار کتب، مقالات و حول و حوش ۴۰ ژانر ادبی که غالبا جهانی‌اند را سامان میدهد.
