مکتب اصالت کلمه کانون جهانی یاران مکتبی استاد آرش آذرپیک
نوشته های مرتبط
■بخش نخست:
خلاصه و مفید عرض شود در نهاد هر انسان دو گونه شکاکیت می تواند نمود و تعین یابد:
۱)شکاکیت انسان ساز: این نوع شک در نخبگان،فلاسفه، مخترعان بیشترین نمود را دارد که متودیک ترین شکلِ شک فلسفی را فیسلوف بزرگ رنه #دکارت در #فلسفه خود تئورایز کرد و جهان مدرن را با آن به گونه ای ساختارمند آغازید.
این شک نسبت به دیگری نیست بلکه نسبت به بدیهیات جامعه انسانی و مفروضات پیشینی در تمام پدیده های ذهنی است.
در شک عقلانی ما سوال نداریم بلکه پرسش داریم به زبان خودمانی سوال را می توان با پرسیدن از دیگری ، تحقیق در کتب و اینترنت به دست آورد مانند : ما چند عنصر داریم؟ چند مکتب فلسفی در قرن ۱۹ میلادی اعلام ظهور کردند؟ ساعت چند است؟ ساعت چگونه کار می کند؟ و…
اما در پرسش ما ممکن است هیچگاه به پاسخ نهایی نرسیم ، و درباره ی دغدغه های وجودی و ساحات کل نگرانه ی زندگی است همانند: انسان چیست؟ ناطقیت در صرف تعقل ست یا شیوه ی تعقل؟ آیا بعد از مرگ ما بودنی دیگر هست؟ و….
۲)شکاکیت انسان سوز) یا شک روانی که سوظن و بدگمانی در آن خوره ی ذهن ما می شود اما در شک عقلانی(فلسفی) ، ذهن به ساحت عقلانیت رجعت خواهد کرد و فراتر از روزمّرِگی ها و روزمرًگی ها در دغدغه های وجودی درنگ خواهد داشت.
شک روانی در نهایت یک بیمار روانی و شخص مخرب و دگرآزار(و صد البته خودآزار) را برخواهد ساخت.
اما شک عقلانی که بر بنیان بینش و اندیشیدن اندیشه ها و تصرف در آنها متولد میشود انسان را به اوج انسان بودگی و ساحت نخبگانی رهنمون خواهد بود.
■
حال غرض من از مطرح کردن دو نوع شک بالا اشارت به یک سم سرگرمی ساز در متن جامعه امروز و هشدار درباره آن به مصداق (العاقل یکفیه الاشاره)ست.
■
خارج از تمام سیاست زدگی هاوسواستفاده نهادهای قدرت و ثروت و…
بازی فوتبال در ساحت کلی خود یک بازی عالی برای تقویت همبستگی اجتماعی و ایجاد رقابت سالمِ جمعی و جایگزینی جنگ های خانمانسوز و جبران ناپذیر بین بسیاری از کشورها با رقابت منطقه ای و جهانی در عرصه این بازی ست.و این را می توان به جمع های خردتر هم تعمیم داد تا شرافت مستتر در آن بیشتر درک شود.
فوتبال و طبیعتا تمام ورزش ها و بازی های جمعی مصداق های مشخص برای درک (خودافزایی در عین و حین هم افزایی و هم افزایی در عین و حین خود افزایی ) ست.
