مکتب اصالت کلمه کانون جهانی یاران مکتبی استاد آرش آذرپیک
نوشته های مرتبط
??? جنبش مرکزافزایان ایران/ نشریه‌ی تک‌برگی (ویژه‌نامه‌ی موج ناب)
زیر نظر اندیشکده‌ی جهانی کلمه‌گرایان ایران
شماره‌ی یازدهم/ سال اول/ شنبه ۱۴۰۰/۱۱/۱
.
سردبیر و مدیر مسئول: سِتی سارا سوشیان
.
??? راه‌های ارتباطی:
www.orianism.com
[email protected]
telegram:@setisarasooshiyan
با آثاری از :
سیروس رادمنش
آریا آریاپور
هرمز علی‌پور
یارمحمد اسدپور
سیدعلی صالحی
مجید فروتن
فیروزه میزانی
.
شماره یازدهم/ سال اول_ ۱/ بهمن/ ۱۴۰۰
سیروس رادمنش:
«کجا خواهد آرمید»
کجا خواهد آرمید
او که صاعقه را پس می‌زند
و مردگانِ نامور را
دوباره در دهان مرگ
وا می‌نهد؟
تنها، آن که غرقه‌ی آب‌ها گشته است
می‌داند بهار
در کدام ریشه پنهان است
در کدام خانه، مرگ
چون لکه‌ای هوش‌رُبا
زیرافکنده سایه‌هاش را به نوا پنجه درمی‌کشد
آرام از جشن‌ها می‌آیند، پیوسته با قبورِ خویش
خستگانی خوشنود
اما آن که نیرومند می‌نگرد
تا بتوفاند آب‌ها را به گشت خویش
پیکان مرگ را
از ساق کدام گردو
عبور خواهد داد.
آریا آریاپور:
به سایه‌سار گوری کهنه
بازِ بسته
فکر آسمان می‌کرد
پریش از زخم ناسورم
به سنگی فکر می‌کردم
که فکر باز را می‌خواند.
هرمز علی‌پور:
به ما کسی نگفته است
که خورشید
این همه اندوه را
با خود از کجا می‌آورد
هر روز.
یارمحمد اسدپور:
صبح
آن سوی پنجره دمید
با تیغی از آفتاب
و فرمانی از بخشنامه
این سوی پنجره
کسی بند پوتین را می‌بندد.
سیدعلی صالحی:
هر وقت مثل مادرم
دعایت می¬کنم
می شنوم دریا
آهسته با خودش می¬گوید:
آمین.
مجید فروتن:
«ماندن و بودن»
(همیشه ماندن – ای کوه!-
همیشه بودن نیست.)
با کوه ماه گفت
ز اندوه استوار
با ماه کوه گفت:
(اما همیشه ماندن و بودن
میراث جاودانه خاک است.)
فیروزه میزانی
دلی به فرصت کشتگاه نیلوفر
بروید اگر
دهان می‌گشایم
به روزن برج
تا ببارد
از آن دست
که با دل سیر
باید مرد.
